Hi-la-risch!

Eerst het slechte nieuws.
Ik ben bestolen. Vanmorgen wou ik overgaan tot mijn scheerbeurt, maar toen bleek mijn scheermesje in rook opgegaan. Ik ben geen slordig persoon, en weet zeker dat het daar lag, net achter dat borsteltje en mijn tandpasta (paradontax, voor een stralend witte glimlach) tegen de spiegel.
Maar het was weg. Gaan melden aan mijn mama, die dacht natuurlijk dat ik het ergens mislegd had. Maar na de crime scene (voor mensen die niet naar vt4 kijken op zondagavond: spreek uit als Kraaim sieieien) nauwkeurig onderzocht te hebben, besloot ook zij dat het niet anders kon dat het gepakt was.
Mijn familie voelde zich natuurlijk wat ambetant met het voorval. Daarna nam mijn vader mij mee op zijn Honda scooter (zonder helm natuurlijk), gewapend met mijn mesjes. Helaas bleken ze niet in de lokale buurtwinkel niet beschikbaar, net als in Reliance Fresh.
Eens thuisgekomen bleek dat ik gelukkig nog een wegwerp scheermesje zitten had. Stel je voor dat ik me niet kon scheren.

Vanmiddag naar een film geweest. Kismat Konnection. Kismat betekent zoveel als het lot of zo. Dus dat de twee voorbestemd waren voor elkaar. Het verhaal speelde zich voor de verandering niet af in Mumbai, maar in Toronto, Canada. En als ik eerlijk moet zijn, de hype rond de film (die vrijdag uitkwam) was heel onterecht. De recensie in de Ahmedabad Mirror had wederom gelijk, net als mijn horoscoop trouwens in dezelfde gazet trouwens. Vergeleken met Jaane Tu ... Ya Jaane Na was dit niets. Het is zoals Carmageddon vergelijken met Need for Speed Underground XXIV.

En dan nu eindelijk het hilarisch gedeelte.
Vanavond wederom een dansshow op tv. Ze leven hier volgens mij op niets anders.
Iedere avond wel een ander show. Vandaag geen Zara Nachke Dikha of weet ik veel wat, maar wel Bollywood ka Ticket. Op het einde was het beste koppel van vorige week aan de beurt. Deze hadden van alle drie de juryleden een dikke tien ontvangen. De andere koppels konden daar niet mee lachen, want zij hadden minstens een twaalf op tien verdiend als die slungel en dat seutje een tien kregen. De hele week lang hadden zij dan in het geniep daar hun commentaar op geleverd. Natuurlijk kon de producer het niet nalaten het desbetreffende koppel te confronteren met deze.
Het meisje kon er niet mee lachen, en begon een monoloog tegen de anderen, en zei dat haar partner dit niet verdiende. Hij is geen seut of slungel en verdient het dan ook niet dat men praat achter zijn rug. De jongen kon er niet tegen dat een meisje het voor hem moest opnemen en deed dan ook zijn duit in het zakje.
Hij begon wat harder te schelden, dat zij dit verdiend hadden, en de anderen niet en nanananananananananaaaa.
Het beest (zeker 2.10m hoog en een borstomtrek van mininum het dubbele, lange achteruitgekamde donkere manen, bronstig als een echte dekhengst of als een stier die al drie jaar in een afgezonderd hok staat en wacht tot hij eindelijk naar de wei mag tussen de lekkere melkkoetjes. Kortom: 1 brok testosteron.) voelde zich aangevallen. En aangezien de aanval de beste verdediging is, begon ook hij te roepen. Uiteindelijk kreeg hij zijn hormonen niet onder controle, stormde het podium op, en sloeg de slungel tegen de koude vloer. Even later was er dan nog wat commotie, sommigen vonden het format belachelijk, anderen wilden dit niet kiezen, nog anderen vonden dit niet goed. Dan begon ook de jury te schelden op de deelnemers hoe kinderachtig ze wel niet waren,...

U merkt, het was een ontspannende televisie-avond.