halfweg

Vandaag knots in de midden (als je rekent van 3 juli tot 15 mei)...

Maar kwil nog niet weg.

Vandaag was een leuke dag. :)

èn de Sint is langsgekomen zaterdag

Recht van Antwoord

Is je familie daar "politiek" mee bezig, steunen ze de verklaring dat Pakistan achter de moeilijkheden zit of hebben de Indische burgers geen vrijheid van mening en woord?

Eerst en vooral: India was de eerste democratie op deze aardkluit, ze kennen het begrip verkiezingen al duizenden jaren (toen wel nog in de stammen en natuurlijk niet India zoals het nù is), iedere Indiër heeft stemRECHT. In vergelijking met België is het ook nog anders dat hier iedereen onomwonden zijn standpunten meedeelt, als die nu extremistisch zijn of niet. Zo zat mijn lerares economie vanmorgen nog Karl Marx op te hemelen. Maar dit wil nu ook niet zeggen dat iedereen kan gaan stemmen. Dat er veel analfabetisme is, is één van de factoren. Maar ik denk ook dat om te stemmen, men een pasport moet hebben. Helaas zijn er natuurlijk veel mensen die géén paspoort bezitten. Hier zie je dan het caste-syndroom terugkomen. Enkel de hogere castes hebben een paspoort. En natuurlijk hebben de mensen in de slums volgens mij er ook geen gedacht van wie er beter zou zijn of wie niet. Zolang ze maar, zoals bij de Romeinen, brood & spelen krijgen(cricket!). Verkiezingen zijn volgens mij meer een populariteitsstrijd. Zo had de eerste minister van Gujarat, mijn staat, een belangrijk contract binnengehaald met Tata een tweetal maanden geleden. Tata zal nu in Gujarat hun Nano (een auto van €1500) komen produceren. Dit zal met zich natuurlijk veel andere investeringen en veel werkgelegenheid meebrengen. Daar hebben ze wel eerst immens veel land onteigend voor schandalige prijzen en weet ik wat nog allemaal. Plots stonden de wegen vol met plakkaten vol met afbeeldingen van Modi (de eerste minister dus), om hem op te hemelen en te bedanken. Ze waren wel opgericht door de overheid zelf. 

Dan Pakistan..

Ik dacht dat ik dat hier al eens had neergetypt, maar ik zal het waarschijnlijk gewoon los tegen sommige mensen gezegd hebben... Pakistan & India, dat is water & vuur. Dat is gelijk een bom die ieder moment kan barsten vrees ik. Hier in Ahmedabad is er een hele grote moslimpopulatie. Het is van oorsprong (zoals je wel kan zien aan de naam van de stad) een islamitische stad, opgericht door een Mogul-koning. Nu is de sfeer hier tussen Moslims en Hindoes altijd al gespannen geweest, zo zouden er ook rellen geweest zijn in 2001 of 2002 waarbij talloze doden vielen. Toen mijn vader de eerste keer begon over de Paki's moest ik wel eventjes slikken. Ik denk dat het net na de aanslagen hier was. In de kranten stond het toen al vol dat Pakistan van de afleiding in Ahmedabad gebruik gemaakt had om terroristen over de grens te sturen. Enkele weken erna was er dan ook een geval dat er terroristen de grens waren overgestoken en een gezin gegijzeld hadden. Nu is die grens een soort Ijzeren Gordijn, er zijn al sinds ik hier ben, en waarschijnlijk al van ervoor, constant vuurgevechten over en weer aan de gang. Volgens die Indische media is het altijd Pakistan die te ver over de vrije zone kwam, waren het de Paki's die eerst begonnen te schieten, Paki's die begonnen te schieten om terroristen die aan het oversteken waren dekking te geven,... Dus volgens mij zeggen de Paki's net het omgekeerde. Dus toen zij mijn vader dat al (ja, letterlijk al) de paki's terroristen waren, gefinancierd door Pakistan.

Enkele weken daarna waren er beelden op Televisie van een feestje waarop de politie binnenviel, waarna ze een grote drugsvangst gedaan hadden. De reactie van mijn gastvader daarop was:

"Opium, Ganja, Hasjiesj, dat wordt allemaal geproduceerd in Afghanistan & Pakistan, en dat zijn Moslimlanden. Die sturen dat op naar hier, tesamen met die terroristen om ons kapot te maken. Dat is hun tactiek, ze willen India kapot krijgen met drugs en terrorisme.

Dus als je vraagt of ze denken dat Pakistan hierachter zit, is het hier in mijn huis alleszins een volmondige ja.

Hier in Vlaanderen rushen we weer naar het eindejaar toe en eigenlijk wil ik wel eens weten of ze in Indië ook last hebben van de voorbijrazende tijd? 

Ervaar je dat je meer tijd hebt aldaar en hoe zou dat dan komen...toch niet enkel omdat je daar als toerist verblijft of misschien omdat de dagen langer zijn of omdat ze echt wel met minder dingen bezig zijn?

Ze hebben hier niet echt last van een voorbijrazende tijd, ik daarentegen. Volgende week zit ik al in de helft. En nog heb ik het gevoel dat ik nog zoveel moet zien, horen, ruiken, voelen,... Meer tijd heb ik niet echt, mijn prioriteiten liggen gewoon elders, je legt je gewoon toe op andere zaken. Misschien is alles wel gezapiger, en is dat hier ook meer sociaal aanvaardbaar. Zo kwam ik vandaag 20minuten te laat aan op mijn sitarles, maar dat is hier doodnormaal. Het is al meer dan eens gebeurd dat ik er stipt om 4u30 of zelfs om 4u25 was, en dat ik mijn leraar uit mijn bed belde en dat hij met grote verwondering stond te kijken dat ik daar al was.

En van dat toerist... Van dag één heb ik geprobeerd geen toerist te zijn, enkel toen ik dat reisje deed naar de bergen, toen mocht het wel. Ik voel me echt geen toerist, A'bad is nu echt mijn stad.

Vieren jullie Kerst ? Waarschijnlijk niet, want ik vermoed dat ze Hindoe zijn, of is er een "vervangend feest" gepland ? Zo te lezen is Nieuwjaar ook voorbij, dus hoogstwaarschijnlijk geen feestelijkheden meer eind december?
...zelfs geen Sint?

Hier in India zijn er duizend-en-één godsdiensten. Ik zit bijvoorbeeld in een katholieke campus van de universiteit (Het Engelse systeem dus, één universiteit per stad, met dan verschillende 'colleges'), waardoor ik èn de hindoe feestdagen heb èn de Christelijke. Ik heb dus alleszins een kerstvakantie (in tegenstelling tot de andere studenten hier, die misschien één of maximum twee dagen krijgen) van een week lang. Of ik het feest echt zal vieren, dat weet ik nu nog niet (alleszins niet zoals het er thuis aan toegaat niet). Misschien dat we iets kleins doen met alle gaststudenten... Het Hindoe-Nieuwjaar (Diwali) is dan wel al voorbij, men telt hier volgens de westerse kalender. Hun kalender is volgens de Maan, en niet volgens de zon. Dus voor hen is dat een datum die elk jaar verandert. Maar hier vieren ze dus beide. Helaas hebben ze hier nog nooit van Sinterklaas gehoord, dus deze zal ik een jaartje moeten overslaan. Maar ik zal dan volgend jaar wel een dubbele krijgen van mijn ouders (*kijkt heel lief met puppy-ogen)...

tijdje geleden

hier, geen vuiltje aan de lucht deze ochtend, in Mumbai daarentegen...

De heerlijke menu


2 afros op een rij
Olifantentoestanden
Mijn broer:

Farmhouse
Hallo,

ik ben dus weeral een tweetal weken terug hier thuis.

Ben nog bezig met heel mijn reisverslag aan het uittypen, maar tis een hele hoop, maar tzal er wel van komen.

Ondertussen weer al wat dingen gebeurd..

Meteen na terugkomst was er een oriëntatie-weekend omdat we ongeveer halfweg waren. Het zou doorgaan in een 'farmhouse', maar bleek dat een 'farmhouse' hier een dikke villa is met een zwembad in de tuin. Tviel wel mee, nog leuk om sommige mensen wat beter te leren kennen, korte nacht dan wel.

Dan bleven er twee mensen die in Baroda verblijven nog een dag of twee hangen in Ahmedabad. Die hebben we dan op sleeptouw genomen, en dan ook nog wel een leuke tijd gehad. Toerist in eigen stad is ook wel een keer leuk. Onder meer naar de zoo geweest en naar een tempel met olifanten. Blijkt dat je hier op olifanten kan rijden, wist ik dus niet. Minder leuk was, dat na een tijdje in de zoo, wij de dieren waren. Het blijft echt moeilijk om te wennen aan de starende Indische blikken. Als je alleen bent, of met enkele Indiërs is het geen probleem, maar vanaf je met meer dan drie bent, wordt het ècht problematisch. Het is echt vreemd hoe ze zich niet schamen over dingen die wij vies zouden vinden en vice versa. Zo is doodnormaal om luidop te boeren tijdens het eten, praten met eten in uw mond,... Maar dan is het wel not done om uw neus te snuiten. Wel grappig, nu wordt het kouder (25°C) en zit er een heel deel Indiers met een snotvalling, en kunnen ze niets anders doen dan een opgevouwen zakdoek onder hun neus te houden en alles druppel voor druppel op te vangen.

Nu, ik betrapte me er vandaag op dat ik die tick van te gapen als ik iets interessants zie al overgenomen heb, en me er niet voor schaamde. Ik pas me dus wel wat aan, maar ik ga het wel niet laten om mijn neus te snuiten... Nee bedankt.

Dus, de zoo. Voor het eerst in mijn leven Sambars gezien. Had er eigenlijk totaal niet meer aan gedacht dat ze dat in India hadden, dus het was wel leuk. Nu zou ik ze wel eens in het wild willen zien. Dan ook nog zwaar underground geweest. Ik heb zowaar buffel gegeten. En dat is hier wel zot aangezien alle koe-dingen hier volstrekt verboden zijn. Ergens in het begin van een slum, is er een 'restaurant' waar je dat kunt krijgen. Eerst moet je de slum binnenwandelen, dan door een gordijn, kom je in de keuken terecht, en dan terug door een gordijn en dan zijn er daar enkele banken waar je kan naast gaan zitten om te eten. Bestellingen roep je gewoon naar de keuken. Ik moet zeggen, dat Tibetaans voedsel is heerlijk. Het is dus eigendom van een Tibetaan, en op de muur zijn er zo allemaal tekeningen aangebracht ivm de revolutie. Er zitten wel nog leuke dingen tussen.

Dan vorige zaterdag was het de verjaardag van Sebastian de duitser (fotootje staat ergens op een volgende pagina zeker in een oud bericht). Dan terug naar de Tibetaan geweest. Daar hoorden we van iemand dat er een rockconcert was, waarop iemand meteen enthousiast reageerde. Helaas was het van die schreeuwerige deathmetal en scream en hardcore toestanden die ècht op niks trokken. Enkele bands kwamen zelf van Mumbai speciaal voor die show (afstand Mumbai-A'bad = Kortrijk-Parijs). Gelukkig veel te laat toegekomen tijdens het laatste nummer van de voorlaatste band. Oren zijn dus gespaard gebleven.

Gisteren dus weer terroristische aanval. Precies vier maand na de aanvallen hier. Nu wel wat voorzichtig zijn hier, want volgens de media zijn wij het volgende doelwit. Nuja, zo ver zal het wel niet komen denk ik. De mensen zijn wel bang. En ondertussen zijn ze het weer allemaal op Pakistan aan het steken. Zucht.

Oja, ik heb trouwens gemerkt dat ik het heel leuk vind om onverwacht dingen te ontvangen. Bedankt scouts en Anne :)

Met vriendelijke groet,

Gilles

9/A Bharti Society,

Near Nagri Hospital,

Ellisbridge,

380006 Ahmedabad,

Gujarat,

India

slecht slapen en morgen

Kheb die nacht na die vorige post echt slecht geslapen.

Overal bommen en vuurwerk en al die toestanden. 't Was net of er een camera op mijn hoofd gericht stond en ieder moment dat ik ging indommelen staken ze nog een nieuwe voetzoeker af hier in't straat.

'k Was dan van plan om 's ochtends bommekes te gaan aansteken daar in't straat omdat zij dan aan het 'slapen' zouden geweest zijn, maar mijn bommekes waren op.... :(

Morgen Himalaya's :D

En dan is er een oriëntatie-weekend van AFS meteen daarnaa. Kdus, ben nu weg voor een tweetal weken...

Diwali

Eindelijk nog een beetje tijd om te schrijven.

Veel gebeurd natuurlijk de laatste maand en zoveel dagen.

Eerst was er Navratri, een festival van 9 nachten, waarbij men iedere nacht de 'Garba' gaat dansen, zo een traditionele dans. Foto's daarvan kan je vinden op de link die in de volgende (dus vorige) post staat. 

Dan was dat gedaan, en toen kwamen er examens op de universiteit. Was saai natuurlijk, kweet enkel niet of ik er ga door zijn voor mijn 2 cursussen van psychologie. De rest zal wel geen probleem zijn ;). 

En anders hou ik me nog bezig met wat sitar te spelen, nu ik één gekocht heb voor mezelf. 't Is wel nog leuk. Maar soms mis ik mijn gitaar toch wel een beetje. Maar heb wel geen spijt dat ik ze niet meegenomen heb. Ik heb één iets voor 5 minuten toch wel echt gemist. De eerste keer dat ik dacht van pfff, nog zo lang, waarom zit ik hier en niet in België. De boosdoener was: cuberdongs :D. Maar na 5 minuten was dat weeral over. Nu begin ik al te denken dat alles hier veel te snel gaat. Kzit hier nu al bijna 4 maanden, dus das al meer dan een derde achter de rug. En soms heb ik het gevoel dat ik nog niks speciaal gedaan heb, of nog niks echt gezien heb behalve Ahmedabad. Maar daar zal nu verandering beginnen inkomen.

Het programma is als volgt: (nu niet jaloers worden hé)

1. Volgende week 4 November vertrek ik voor een 10-tal dagen naar de Himalayas, meerbepaald Shimla, Manali, Chandigarh,...

2. 14-22 december ga ik naar Chennai, wat helemaal rechts alonderen India is, dus de Zuid-Oostkust.

3. Dan net voor Kerstmis komen mijn gastbroer en zus terug naar India voor een maand, waarop we dan naar Rajasthan zullen trekken. Daar gaan we oa naar Jaipur, Udaipur en Pushkar. Die laatste is een heilige stad, waar er geen auto's mogen rijden. Dat zal dan eindelijk een beetje rust zijn denk ik. Dat is één van de heiligste plaatsen van het Hindoeïsme. 

4. Eind februari ga ik voor enkele dagen naar Delhi, en waarschijnlijk ook Agra, waar de Taj Mahel staat.

5. Maart heb ik de eindexamens op unief, en dan ben ik officieel in vakantie, dus van Maart tot Oktober dan geen school meer. Dan kan het ook nog zijn dat ik ergens begin Februari nog ergens naar toe ga of zo, maar dat staat allemaal nog niet vast, dus daar ga ik nog niet over beginnen.

En nu is het Diwali (allez, toch nog voor 25 minuten), wat zoveel is als oudejaarsavond. Morgen is het dus Nieuwjaar. En 't is er aan te merken. Overal vuurwerk en bommetjes en dit en dat. Allez ja, bommetjes. Die kindjes van 6 jaar hier die er mega fanatiek mee spelen zouden dik staan lachen met onze fusés en dikke piraten waar wij zo trots op waren toen we dubbel zo oud waren als hun.

En dan is er nog zo een andere traditie, Rangoli, een soort 'schilderij' dat je maakt op de grond, maar dan met gekleurd zand. Ik heb er mij ook eens aan gewaagd en de resultaten kan je hier bekijken.

Verder, qua eten, mmm, me like :)

Ik weet niet wat die mensen bezielde die voor ik naar hier kwam allemaal probeerden bang te maken. Pikant is echt wel goed te doen, als iets te pikant is eet ik het gewoon niet. Voor de rest is er hier duizend keer meer variatie dan bij ons, en van rauwe groenten heb ik nog geen één keer last gehad. Ik eet nu ook duizend bananen. Die zijn hier echt heerlijk. Volgens mij is dat omdat het hier echt verse zijn en niet zo'n volgespoten met pesticiden en dan diepgevroren om dan 3 weken op zee te gaan varen om naar Europa te gaan alvorens verdeeld te worden in de Antwerpse haven om daarna bij Uw Superette André te belanden waarna hij door u geconsumeerd kan worden. 

Maar toch ben ik een kilootje of twee afgevallen denk ik, maar zeket niet meer. Dat is dan waarschijnlijk omdat ik zodanig veel eet tijdens mijn gewone middag/avondeten (wat onmogelijk was bij Scolarest), dat ik ertussen geen koeken of snoepen meer moet bijproppen. Maar dat is nu wel efkes anders. Diwali is namelijk ook de tijd van de zoetigheden. Langs alle kanten word ik daar nu mee bestookt. Eéntje die toch wel het vermelden waard is, is één die mijn gastmoeder eigenhandig bereid heeft. Het valt het best te vergelijken met Rochkes, maar dan zonder de harde buitenkant. En u weet het of u weet het niet, maar rochkes en ik, dat gaat verbazingwekkend goed tesamen. Als iemand komt om koekskes (Rochkes, Confiturekes en frangipannen) te verkopen zal ik sowieso voor confiturekes én rochkes gaan. Wel, er staat hier nu zo een hele pot en ik kan er écht niet vanblijven.

Hallo

Ik heb examens :)

voor nog wat fotootjes kan je alvast hier terecht.

Ik zal dan later wel nog eens een tekstje neerpennen als ik daar wat inspiratie en goesting voor krijg...

Gilles

FOUT (o's)

Zaterdag de 13de September, de dag waarop (bijna) alles foutliep.

De bedoeling was dus dat Nirali, mijn gastzuster de vlieger ging pakken naar London, maar dat ging dus niet door, zoals u hiernaast wel kan zien...

Tot overmaat van ramp, toen we gingen vertrekken, begaf nonkel zijn auto het. Gelukkig waren er nog andere auto's aanwezig :)

Maar nadat we ons een beetje viesgemaakt hadden op die mensen en beginnen zeveren dat haar unief begon volgende week, en ze dus onmogelijk 5 dagen kon wachten, kwam er een oplossing uit de bus.

Ze kon 's nachts nog naar Mumbai vliegen, om van daaruit in Business Class naar London te reizen. Not bad...

Dit is er nog eentje uit de oude doos, van toen ik nog lang haar had.. Dit zijn al de AFS studenten die in Ahmedabad zitten.

Vlnr herkent u: Gilles aka den toffen, Jessica (It), Dominik (Mof), Michela (It), Camille aka monster (Zwits), Lena aka monster (bis) (Mof).

Onder: Max aka "Ich bin sehr Krank im Haupt" (Mof).

Niet op de foto zijn dus de twee andere (leuke) Duitsers Sebastian en Kan, maar daar hebt u dus al een fotootje van te zien gekregen, niet?

En dit was echt zot!! Een zonsondergang om nooit te vergeten. Je kan het waarschijnlijk niet goed zien, maar duizenden vogels zwermden rond in de rode gloed. En nee, het was niet Sinterklaas die zijn koeken aan het bakken was. Het probleem met deze foto was: de zon gaat hier onder in 5 minuten. Ik zat tv te kijken, en plots werd alles rood in de kamer. Ik naar buiten gaan kijken en zag dat. Direct naar boven spurten, camera meegraaien, naar het platform, camera aan, en... Batterij plat, natuurlijk! De eerste keer in twee maand en een half dat het ding moet opgeladen worden en natuurlijk wanneer je een 'once in a lifetime' foto moet nemen.

Gelukkig is het mij dus achteraf nog gelukt.

Als het hier regent is het dus wel vollenbak. Kwas dus al eens aan het plannen om een nieuw blogske online te zwieren en daarin ging ik vermelden hoe het plots zo droog en warm geworden was. De monsoon was dus weg. Maar helaas, het mocht niet zijn. Na een tweetal droge en hete weken, viel het water vrijdag met bakken uit de hemel. Welgeteld een half uurtje heeft het geregend, maar dat was genoeg om de straten tot kolkende rivieren te herschapen.

Zaterdag was het weer van hetzelfde. Een halfuurtje stormen en gedaan. Zondag dan opgestaan en plots was het mega koud (naar Belgische maatstaven nog steeds warm dus). Ik draag sinds zondag zelfs een lange broek, stel je voor! Ik schat zo een 20 à 25°, terwijl het vorige week nog los 35° was...

Hier nog een fotootje van Nirali haar laatste avond.

vlnr: Jolly, de zus van mijn vader (ja is blank, huidziekte...), Apurva (vader dus), Nirali aka bolleke, Bhavna (moeder).

vlnr: Vader, zoon, moeder

Mja, zoals al te lezen viel in de korte foto update: ik blijf dus alleen achter. Alléja, alleen. Tis te zeggen, zonder iemand van mijn leeftijd. Kheb het gevoel dat het nu pas echt begint. En kmerk het wel. Niemand om zo wa tegen te zeveren. Zo alleen in het huis. Maar het gaat me wel lukken. Er zijn hier nog genoeg mensen...

Ach ja, mijn haar is geknipt.

30 roepies.

Dat betekent dus zoveel als €0,45, en kben contenter dan bij Taelman, waar dat ze €20 vroegen, dikke rip-off ja. :D

Allez, ben toch niet 100% content, maar khad ni veel zin om druk te doen, want die spraken toch geen Engels, en da is wa verwarrend, en gevaarlijk. Want als je aan het uitbeelden bent, en je toont een korte afstand, wil dat dan zeggen: zoveel er af, of zoveel er aan laten? En ik wou het niet proberen hoe hij er zou op reageren... Maar van techniek en zo, die mannen kunnen er evenveel van zoals bij ons. Ze hebben zelfs dezelfde tick, om voor ze beginnen te knippen, twee keer de schaar open en toe te doen... En bovendien, ze werken supersonisch snel.

U ziet, allen hierheen. 

En ja, vant weekend dus weeral bomaanslagen. Deze keer Delhi. Ze waren er nochtans zo van overtuigd dat ze alle terroristen opgepakt hadden. Meteen kwamen er weer de berichten van: Pakistan heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om terroristen binnen te smokkelen, toen de focus van het land op Delhi lag. Volgens alle Indiërs zijn de paki's dus de basis van alle onheil. Mijn vader ook, die hààt echt de paki's volgens mij. Geeneen kan goed zijn volgens hen. 

De media is hier trouwens mega onbetrouwbaar.

Er waren hier in de stad wat kindjes verdwenen, mijn krant, the Ahmedabad Mirror, beweerde dat hiet iets te maken had met Zwarte Magie.

Volgens een TV-zender, IndiaTV, gaat de wereld vergaan ergens in december 2012, men weze gewaarschuwd!

Maandag voor het eerst sinds lang weer naar unief. Pfff, en het is saai! Lessen zijn echt onnoemelijk saai. In economie leren ze ook allemaal dingen aan, waarmee ik zwaar gebuisd zou geweest zijn vorig jaar. Alleen al de manier waarop ze een grafiek moeten tekenen. Nu ja, ik doe mijn ding maar... 

Sitar gaat ook heel goed, 't gaat vooruit. Zoveel verschil met gitaar is er niet. Voor de gitaristen onder ons: enkel de i wordt gebruikt om de snaren te bespelen, maar daarrond moet je een ijzertje doen, kan je vergelijken met een plectrum. Van de linkerhand gebruik je enkel de 1 en de 2, heel zeldzaam eens de 3, maar dat is héél uitzonderlijk. Het probleem is dus, dat je over je snaren moet glijden met de 1, je linkerwijsvinger. Aangezien mijn vingertjes gewend zijn aan kwaliteitsvolle nylonsnaren van mijn gitaar, hebben die wat moeite met de metalen snaar van de sitar. Nu zit ik met een heleboel kleine sneetjes daarin. Hopelijk krijg ik snel een dikke eeltlaag.

Donderdagavond hadden we bezoek. Het was een astroloog die nog kwam voor Nirali vertrok.  Hij kan zo handen lezen en zo. Mijn moeder vroeg of ik hem ook nog iets wil vragen. Voor de grap (in m'n binnenste lachte ik, maar dat toonde ik natuurlijk niet, die mensen geloven daar echt diep in) vroeg ik: "Hoe ziet mijn toekomst er uit?" Daarop heeft hij mijn hand gelezen. Ik was nogal sceptisch toen hij in het begin bezig was van: jaja, lang leven, gezond en wel, goede opleiding (du-uh, Belgie vergelijken met India...),... Maar toen hij zei: Ik kan zien dat je redelijk lui en moe bent, veranderde dat toch wel. Want die vent kende mij helemaal niet, maar klopt toch wel redelijk vind ik... En toen begon hij hardere beweringen te maken. Aan uw 20ste gaat er iets belangrijk gebeuren (maar wat, het raden naar), trouwen op mijn 27ste en 2 kinderen. 27 vond ik vooraf wel al een schone leeftijd en altijd al gedacht aan 2 kinderen eigenlijk, moest het er ooit van komen. En dat vind ik al niet meer zo evident. Nu ja, we gaan zien wat er van komt zeker?

Er is hier nu ook een nonkel sinds 2 weken, die normaal gezien in Londen woont. Maar ik vind hem niet tof. Zondag vertrekt hij. Voor hij vertrekt, zijn we eerst nog naar wat tempels geweest. In ééntje daarvan was ik al een keer geweest, toen nog met Rohan. Daar kunnen de mensen dan naar toe gaan, en die zegt hen dan wat dingen. Maar vreemd genoeg blijken die op de maand toe te kloppen tot nu toe bij mijn familie... Nu gingen we daar naartoe vandaag, naast zijn vertrek zaten twee Saddhu's (heilige mannen). Dat was wel nog speciaal, want het was de eerste keer dat ik zo èchte zag. Het grappige was dat net op dat moment ik ze zag, de ene de andere zijn pijpje (3 keer raden naar de inhoud) aan het aansteken was.  Dan naar binnen, bij de priester. Die zei dan wat dingen tegen mijn gezin en zo. Maar dat is allemaal Gujarati, en daar versta ik dus nog niet te veel van. Maar hij herkende me nog van de vorige keer en vroeg me plots uit het niets: "How are you?"

Dan zou je misschien denken, van, zo standaard. Maar dat is het helemaal niet.

Toen we weggingen zei hij nog één woord: "Welcome". Wederom: zo standaard. Maar nee, dat was het helemaal niet. Uit zijn mond kwam het zo oprecht. De blik in zijn ogen was zo veelbetekenend. Ik kan het niet beschrijven.

Dan terug naar buiten. Maar één Saddhu meer te bespeuren. Plots zag ik de andere (diegene onder invloed) staan wat verderop. Voorovergebogen, op zijn dreads aan het kloppen als een bezetene, waarschijnlijk de luizen eruit aan het halen.

Wel mooie dreads moet ik eerlijk toegeven...

Hmm, redelijke update zeker?

Tot later.

Feest!

Vrijdag was een beetje een rare dag.

Het was die dag precies een jaar geleden dat de grootvader des huizes gestorven was. Nuja, moeilijk om mij dan te gedragen. 's Ochtends kwam er dan een Brahmaan (Hindoe-priester) naar ons huis om nog wat rituelen te doen. 's Avonds kwam dan de hele familie bijeen en zongen ze allemaal dingen voor een uur aan een stuk. En ik zat daar.

Gisteren gingen we met een hele hoop naar een plaats die Vishwala genaamd was. Het was zo'n toeristische bedoening, waar ze het dorpleven verheerlijken en verromantiseren. Daar leerden we dan zo een traditionele Gujarati-dans: Garba. Iemand wist mij zelfs te vertellen dat in de dorpjes, die mensen ie-de-re nacht dansen. :s, daar heb ik mijn twijfels bij, maar goed. Wel nog een gezellige avond, alleen vond ik het eten niet zo lekker. Later zal ik wel nog wat fotootjes posten.

Vanavond staat er weer een nieuw dink op het programma.

Mijn trouwe lezers hebben alvast een streepje voor. Misschien herinneren jullie je wel dat in één van mijn eerste berichten ik sprak over een Indisch-coverbandje. Ja, die met de kwelende drummer, PA die veel te luid stond, wildgaande jongeren, al de klassiekertjes van Blink 182,... Die dus.

En het beest heeft zelfs een naam gekregen die ik jullie alvast niet wil onthouden: Xperiment7, rock on! Wat ik gehoord had, was dat het hun laatste concert was, dat had ik toch van hun bassist te horen gekregen. Toen ik dat hoorde, kon ik mijn glimlach amper onderdrukken. Maar gisteren kreeg ik het slechte nieuws te horen. Ze zouden een bis-laatste concert houden. Onder de peer-pressure toch weer moeten toegeven, en normaal gezien zal ik daar vanavond weer van de partij zijn. 

Ondertussen hoop ik dat mijn oren er niet aan moeten geloven.

1 september

Geen school voor mij...
Innige deelneming voor diegene die wel moesten terugkeren vandaag, diegene die binnekort moeten gaan, en diegene die nog bezig zijn met hun schade van vorig jaar in te halen.
Vandaag heb ik een cricket bat gekocht 8-) Niet dat ik er iets van kan, maar 't is natuurlijk altijd grappig.
Kvoel mij wel een echte Indiër nu: kort haar, speelt cricket in de vrije tijd, speelt sitar.
Van sitar gesproken, vandaag in de les, mijn leraar was ni normaal. Die had zwaar aan den drank gezeten. Die begon daar te lallen, en al die kindjes daar aant lachen, maar die hadden da natuurlijk niet door. Die dachten waarschijnlijk dat hun leraar gewoon in een grappige bui was. Maar ik, met mijn zeescoutservaring, wist wel beter. Ik kwam toe, en hij zag maar bleekskes, zijn oogskes stonden ook maar raar. Dan begon hij zich ook te verontschuldigen omdat hij geen tijd gehad had om een nieuwe rag (klassiek stuk indische muziek) op te schrijven. Toen ik weg ging, vroeg ik ofdat ik mijn boekje bij hem moest laten, zodat hij het nu kon doen. Hij stond in zijn deurgatje, met één hand tegen de deurpost leunend, met zijn andere het zweet van zijn voorhoofd vegend, terwijl hij van voor naar achteren wankelde. Dan lalde hij: "Wednesday, no time now, i must sleep."
Dus ja, ik dan naar beneden hobbelen. Drie keer raden wat er in de gang stond beneden, nee nee, geen paard... Een koe met lange hoorns. Daar dan ook nog 10 minuten mogen wachten totdat dat beest eindelijk besliste uit de weg te gaan.
Gisteren ging ik een koffietje gaan drinken (geen bier, aja) met mijn zus. Plots mega veel lawaai, kwamter daar een bende van achter de hoek, met trompetten en drums en zo, een hele fanfare. Plots begonnen er een paar te dansen, daarna ging het ritme sneller en gingen ze nog sneller dansen.
5 minuten daarna deden de drums een ander liedje, en dan gingen ze eerst allemaal gehurkt gaan zitten, tot plots een signaal, waarop ze allemaal rechtsprongen met hun handen in de lucht. Ze waren als het ware hun duivels aan het uitdrijven. En dat in het midden van de straat.
En ik die dacht dat ik al rare dingen gezien had.
Die malle Indiërs, ze blijven mij verbazen...

Good luck

Tell me tell me, is life just a playground
Think you're the real deal honey
and someone'll always look after you

but wake up baby
you're so totally deluded
you'll end up old and lonely
if you don't get a bullet in your head

good luck good luck
good luck in your new bed
enjoy your nightmares honey
when you're resting your head
you sold me sold me
sold me down the river now
hope you're feeling happy now
now you'll always have a sneer in your smile

Aangepast?? Aangepast!!

Niet volledig natuurlijk, maar kbegin mijn draai te vinden...

Mijn vakantie is nu wel voorbij, morgenochtend terug naar de realiteit en op de (slechte, versleten) schoolbanken gaan zitten. Weliswaar maar voor twee uur, en wat is twee uur in een mensenleven. En wat is twee uur in de ongeveer 1140 uur dat ik hier al ben? Het is ondertussen al 47 dagen, het gaat rap..

De voorbije weken zijn er natuurlijk veel dingen gebeurd, maar alles wordt een beetje gewoon, daarom vond ik het niet direct de moeite om ze hier op te smijten. Ik heb mijn eerste poodja gehad enkele weken geleden, op 8 augustus was er een inzegening van het huis van de buren. Een prachtig huis, tstaat gegarandeerd in mijn top 3 ooit!

Ondertussen ook al vele films gezien. De voorbije 5 dagen 3. Singh is Kinng, The Mummy 3, Bachna ae Haseeno.

Het moment waarop ik beseft hoe goed ik al aangepast was, kwam gisteren.

Ik stond op, nam een douche en ging nog half slapend naar beneden. Mijn moeder wist mij te vertellen dat er twee Duitsers 's middags gingen komen.

Zij waren die nacht aangekomen in Mumbai, en waren die nacht gaan overnachten in het huis van Murali, waar Eugenie, het Belgisch meisje, tot voor kort bleef. Zij kwamen voor vrijwilligerswerk en hun plaatsen waren nog niet vrij of zo. Ze zouden dus één nacht blijven slapen. Het was schitterend om hun verwondering te zien. Dan pas merkte ik hoeveel ik al gewoon geworden ben.

Omdat ik nog wist hoe stom ik het niet vond dat ik de eerste 6 dagen opgesloten zat in Delhi en geen zak van India gezien had, besloot ik dan maar een toertje met hen te wandelen. En in plaats van al die idiote AFS-regeltjes, heb ik hen wat nuttige dingen bijgeleerd.

Ik, Sebastien en Kan (de twee Duitsers)

Vorige week examens, man dat is hier grappig.

Overal stressende mensen, nog duizend keer erger dan in België (ik typte bijna dan hier bij ons), een wasem van Red-Bull in mijn nek in de examenzaal,...

Dan komt de leraar rond om de bladen waar je op moet schrijven uit te delen. Ondertussen kijken ze streng in het rond als een valk op zoek naar een prooi, om toch nergens spiekmateriaal te zien.

Dan, nadat je heel zenuwachtig gemaakt, aan het examen wilt beginnen, beginnen ze nog eens te zagen dat het stil moet zijn, voordat ze de examens willen beginnen uitdelen.

Uiteindelijk wordt er ééntje naar u toegeschoven, je bekijkt het, en krijgt de slappe lach.

Vraag 1: op dertig punten:

kies --> deze of deze

Vraag 2: op twintig punten:

kies --> deze of deze of deze.

Als je dan nog weet dat je amper 17/50 (34%) moet halen om erdoor te zijn, wordt het pas helemààl lachwekkend.

Het was voldoende om maar de helft van de cursus te leren, hier kun je dus echt wel gokken om een stukje over te laten :).

Voor Frans en Engels waren de examens natuurlijk wel een beetje aangepast. Voor Frans moesten we 25 pagina's lezen uit Gavroche, van Victor Hugo, maar natuurlijk een simpele versie. Daarvan moesten we eerst twee stukjes vertalen, op elk 15 punten. Daarna kwamen er 5 mogelijke inhoudsvragen, en daar mocht je er twee uitkiezen, op een totaal van 20 punten.

Voor Engels kwamen er eerst 6 (poepsimpele) inhoudsvragen over een boek waarvan we vier hoofdstukken moesten lezen, daaruit moesten we er 4 kiezen, dat alles op 20 punten. Daarna moesten we voor 15 punten een alinea'tje Engels neerpennen, we mochten nog kiezen over wat ook. Eten of nog iets anders (vergeten, sorry). Daarna kwamen er 6 zinnen, waarvan we het werkwoord moesten in vullen. Elk één puntje, dus 2% waard. Daarna kwamen er nog enkele zinnetjes, genre: I want to hang a picture ___ the wall ___ the hall. Als je een correct voorzetsel kon invullen, kreeg je dus één punt.

Gilles klaar na 20 minuten. Overal starende, vragende blikken ("Wat, die geeft op ofwa?" "O jo, ie weet zeker tantwoord ni!" "Waah, die gaat zeker zijn 17 ni halen!").

O ja:

hier nog een linkje, Banksy zou ontdekt zijn. De mythe ontkracht?

Wie weet... Wel jammer...

http://www.dailymail.co.uk/femail/article-1034538/Graffiti-artist-Banksy-unmasked---public-schoolboy-middle-class-suburbia.html

Slaapwel

Gilles

MOPJESTIJD!!!

Omdat de wereld veel te grappig is om altijd serieus te zijn:'t is groen en 't loert om de hoek:
spionazie

het blaft en tzit in je pennezak?
een duitse scherper

volkswagen heeft een nieuw model uitgebracht:
de Tsunami,
(nen Golf XL)

Wat is het verschil tussen een frikandel en een Amerikaan?
In een frikandel zitten hersenen

In een zeemansdorpje woonde eens een meisje genaamd Barbara. Barbara maakte de allerlekkerste rabarberpudding in de wijde omtrek, en iedereen was zo gek op de rabarberpudding van Barbara dat ze haar Rabarberbarbara noemde. Omdat Rabarberbarbara op een gegeven moment zo bekend was geworden met haar rabarberpudding besloot ze om haar eigen bar te openen, natuurlijk werd de bar de Rabarberbarbarabar genoemd. Rabarberbarbara had in haar Rabarberbarbarabar nogal wat vaste klanten, maar veruit de meest bekende klanten waren wel 3 barbaren die regelmatig van rabarberbarbara's rabarberpudding genoten in de rabarberbarbarabar.En omdat deze barbaren zo vaak in de rabarberbarbarabar kwamen om rabarberbarbara's rabarberpudding te eten kregen zij op een gegeven moment de bijnaam Rabarberbarbarabarbarbaren. De Rabarberbarbarabarbarbaren hadden natuurlijk ook lange stoere baarden, en deze werden natuurlijk de rabarberbarbarabarbarbarenbaarden genoemd, en als de rabarberbarbarabarbarbaren hun rabarberbarbarabarbarbarenbaarden wilden verzorgen, dan gingen zij altijd naar de barbier: de rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier.

(lees deze met een vettig Mexicaans accent)
Ricardo The Killer
One man asks another: 'Do you know Ricardo The Killer?'
The other answers :' You ask me if I know Ricardo The Killer? I tell you a story. I was sitting in the saloon one day and you know who walked in? Ricardo The Killer! And he walked up to me and said: 'hey you !' so I look at him. And he had a gun!!! Then he said: ' drop your pants!'What could I do? He had a gun! So I drop my pants... But then he said: 'Shit'.What could I do? He was Ricardo THE KILLER! so I shit... But then he said:' Now eat your shit!' WHAT COULD I DO ?!? He had a gun... so I eat my shit. But then ... I took his gun and I said: 'Drop your pants!' What could he do? He was ricardo the killer, but I had the gun now! so he drops his pants. then I said:'now shit!'. so he shits because I have the gun! and then I said: 'now eat your shit!' He was Ricardo , but now I was the killer ! so he eats his shit. And you ask me if I know Ricardo The Killer? We had dinner together!!

wat is de voornaam van ET?
Jodela

Wanneer is de feestdag van de homo's?
Ergens vanachter in Mei

Wat zegt de ene lesbische vampier tegen de andere?
Tot volgende maand!

En ééntje om af te sluiten:
Uit welk bord at Lady Di haar laatste maal?
Het Dashbord

muhahahahahhaaaa

Maandag examens, maar stress, baneent :D

http://nl.rendez-vous.be/scripts/friends/detail.cfm?IdProfile=689794&xorigine=

O ja, weten julliet trouwens hoe het logo van de olympische spelen ontworpen werd?

Fototijd?

Het lukt, het lukt!

Als ik keer meer tijd heb, zal ik er wat meer opzetten.

Dit is de Sabarmati-rivier.

En hier een zichtje op de stad, vanuit een penthouse :P.
Klik erop, en een nieuwe wereld zal voor u opengaan.

Gilles

Man of Stainless Steel

Aan al de mensen die het ook nog eens willen proberen om een mens in mijn rug te planten, het zal niet werken.
Hoeveel je ook zal proberen, mij krijg je niet kapot.
Nah.
Ik ben onoverwinnelijk.
Na alles dat ik hier al meegemaakt heb, kun je me met een paar pietluttige dingen niet begraven. Je doet me niets. Ga weg en laat me met gerust. Kom later misschien nog eens terug. Maar doe niet meer schijnheilig, doe normaal, wees eerlijk.
De norm ligt ergens anders. Je moet het je niet permitteren om er over te gaan. Je was mijn tijd waard, maar nu liggen mijn prioriteiten elders. Bedankt voor die leuke tijd.

Vandaag niet naar school geweest, het was zwaar aan het regenen. Ouders zeiden dat veel mensen daardoor niet naar school gingen gaan. Later kreeg ik nog een berichtje van een meisje van de klas dat de universiteit gesloten was. Leuke meisjes hebben ze hier trouwens :p.

Groeten uit het regenachtige Ahmedabad.
(Zaterdag nog bommen, vandaag water, thah!)

Gilles

En daar gaan we weer...

Wederom bestolen.
Nadat vorige week mijn scheermesje gestolen werd, gingen we op zoek naar een nieuwe Gillette Sensor, mijn merk. Ik had nog 2 setjes met mesjes, maar dus geen stick meer. Bleek dat hier nergens te vinden van dat type. Daaruit kan je dus afleiden dat de dief niet veel is met zijn buit.
Nu, vele mensen weten wel, sommige misschien ook niet, dat ik mij maar om de zoveel dagen scheer, tussen de 2 en de 4. Langer kan ik niet echt verdragen. Wel, zaterdag was zo een ultieme dag en toen zei ik tegen mezelf, morgen ga ik me nog eens scheren. Welnu, ik ga 's avonds, net voor slapengaan naar bed, neem mijn tandpasta (ParOdontax) en merkt dat iets niet klopt. En wat blijkt, ook mijn wegwerpscheermesje is verdwenen. Ik merk dan ook dat mijn toiletzak wat schever ligt dan anders, en ja, u raadt het nooit, ook een setje mesjes van Gillette Sensor in rook opgegaan. Ondertussen zit ik hier wel ongeschoren en moet ik morgen zo naar school. Nu ja.
Er zijn ergere dingen dan dat.
De bomaanslagen van gisteren bijvoorbeeld. Het dodental is opgelopen tot 49, wat ik wel aanzienlijk vindt... Maar ik liep eigenlijk totaal geen gevaar. Ik zal het even schetsen. Zoals Londen en Parijs gescheiden worden door een rivier, respectievelijk de Thames en de Seine, zo wordt Ahmedabad gescheiden door de Sabarmati-rivier. Het enige verschil is dat deze eerste twee van Oost naar West of omgekeerd lopen, en hun stad dus in een Noordelijk en Zuidelijk deel verdelen. Hier loopt de rivier van Noord naar Zuid, waardoor de stad in een Westelijk en Oostelijk deel verdeeld wordt.
Het oostelijk deel is het 'oudere' deel, waar dus de oude stad is. Ik woon en ga naar de universiteit in het westelijk deel. Alle bommen zijn afgegaan in het oostelijk deel...

Groeten uit hier.
Gilles

Under Siege

Neenee, vandaag geen film van Steven Seagal of dergelijk gezien.
Ahmedabad wordt wel degelijk belegerd.
Vanavond zijn er tussen 18u15 en 19u15 13 bommen afgegaan.
Verschillende doden worden gemeld, een viertal om precies te zijn.
Gisteren waren er een 8-tal ontploffingen in Bangalore, maar toen was ik niet zo ongerust. De afstand Ahmedabad-Bangalore is vergelijkbaar met Brussel-Madrid of zo...
Nu is het natuurlijk andere koek. Iedereen is hier in paniek, telefoon gaat constant over. Wij zijn gelukkig ongedeerd.
Gelukkig waren de meeste ontploffingen redelijk ver van mijn huis. Toch zeker 20 minuten van hier. Het enigste waar ik me nu nog zorgen over maak is mijn sitar-leraar. Er is ook een bom afgegaan in Nehrunagar, en dat is waar hij woont. Maar ook hij zal wel in orde zijn, hoop ik.



UPDATE:
Het zouden nu 16 of 17 ontploffingen zijn. De meeste van de bommen werden geinstalleerd op fietsen. Er werden in de ontplofte bommen microprocessoren en kwarts ontdekt, waardoor men helemaal zeker is van een terroristische aanslag. Er zouden 18 doden zijn. De ontploffingen gebeurden binnen een tijdspanne van een uur. De laatste bommen werden ter ontploffing gebracht in en bij ziekenhuizen waar slachtoffers van eerdere ontploffingen terechtkwamen.

Unief

Ja ja, ik weet het, weeral een tijdje geleden.
Maar ik had het ook immens druk. Ik blijk ook te lijden aan een chronisch vermoeidheidssyndroom, maar dat heeft waarschijnlijk een grondige reden.
Een daarvan is waarschijnlijk het feit dat ik naar school moet. En het is saai.
Wat wel leuk is, is dat ik maximum een viertal lessen heb per dag, wat al een hele verbetering is ten opzichte van vorig jaar.
Maar het kan echt saai zijn. Psychologie, saai. Economie, makkelijk (zelfde dingen als ik moest leren in Juni). Engels, stom (het gaat over een gedicht uit 1913 door een indier). Computer, lachwekkend. Vandaag leerden we in 50 minuten hoe je in wordpad een nieuw document opent en wat het verschil is tussen Save en Save as...
Verder heb ik ook nog Frans, maar daar is geen leraar voor. Iemand stelde mij al lachend voor dat ik het zou doen, zie dat wel nog zitten :D. Mits ferme vergoeding natuurlijk...
We kregen gewoon een poepsimpel boekje van 70 blz, te kennen tegen Maart.
Die Indiers overschatten zichzelf nogal. In Delhi zaten ze mij bang te maken dat het niveau verschrikkelijk hoog ligt. Laat me niet lachen.

Hi-la-risch!

Eerst het slechte nieuws.
Ik ben bestolen. Vanmorgen wou ik overgaan tot mijn scheerbeurt, maar toen bleek mijn scheermesje in rook opgegaan. Ik ben geen slordig persoon, en weet zeker dat het daar lag, net achter dat borsteltje en mijn tandpasta (paradontax, voor een stralend witte glimlach) tegen de spiegel.
Maar het was weg. Gaan melden aan mijn mama, die dacht natuurlijk dat ik het ergens mislegd had. Maar na de crime scene (voor mensen die niet naar vt4 kijken op zondagavond: spreek uit als Kraaim sieieien) nauwkeurig onderzocht te hebben, besloot ook zij dat het niet anders kon dat het gepakt was.
Mijn familie voelde zich natuurlijk wat ambetant met het voorval. Daarna nam mijn vader mij mee op zijn Honda scooter (zonder helm natuurlijk), gewapend met mijn mesjes. Helaas bleken ze niet in de lokale buurtwinkel niet beschikbaar, net als in Reliance Fresh.
Eens thuisgekomen bleek dat ik gelukkig nog een wegwerp scheermesje zitten had. Stel je voor dat ik me niet kon scheren.

Vanmiddag naar een film geweest. Kismat Konnection. Kismat betekent zoveel als het lot of zo. Dus dat de twee voorbestemd waren voor elkaar. Het verhaal speelde zich voor de verandering niet af in Mumbai, maar in Toronto, Canada. En als ik eerlijk moet zijn, de hype rond de film (die vrijdag uitkwam) was heel onterecht. De recensie in de Ahmedabad Mirror had wederom gelijk, net als mijn horoscoop trouwens in dezelfde gazet trouwens. Vergeleken met Jaane Tu ... Ya Jaane Na was dit niets. Het is zoals Carmageddon vergelijken met Need for Speed Underground XXIV.

En dan nu eindelijk het hilarisch gedeelte.
Vanavond wederom een dansshow op tv. Ze leven hier volgens mij op niets anders.
Iedere avond wel een ander show. Vandaag geen Zara Nachke Dikha of weet ik veel wat, maar wel Bollywood ka Ticket. Op het einde was het beste koppel van vorige week aan de beurt. Deze hadden van alle drie de juryleden een dikke tien ontvangen. De andere koppels konden daar niet mee lachen, want zij hadden minstens een twaalf op tien verdiend als die slungel en dat seutje een tien kregen. De hele week lang hadden zij dan in het geniep daar hun commentaar op geleverd. Natuurlijk kon de producer het niet nalaten het desbetreffende koppel te confronteren met deze.
Het meisje kon er niet mee lachen, en begon een monoloog tegen de anderen, en zei dat haar partner dit niet verdiende. Hij is geen seut of slungel en verdient het dan ook niet dat men praat achter zijn rug. De jongen kon er niet tegen dat een meisje het voor hem moest opnemen en deed dan ook zijn duit in het zakje.
Hij begon wat harder te schelden, dat zij dit verdiend hadden, en de anderen niet en nanananananananananaaaa.
Het beest (zeker 2.10m hoog en een borstomtrek van mininum het dubbele, lange achteruitgekamde donkere manen, bronstig als een echte dekhengst of als een stier die al drie jaar in een afgezonderd hok staat en wacht tot hij eindelijk naar de wei mag tussen de lekkere melkkoetjes. Kortom: 1 brok testosteron.) voelde zich aangevallen. En aangezien de aanval de beste verdediging is, begon ook hij te roepen. Uiteindelijk kreeg hij zijn hormonen niet onder controle, stormde het podium op, en sloeg de slungel tegen de koude vloer. Even later was er dan nog wat commotie, sommigen vonden het format belachelijk, anderen wilden dit niet kiezen, nog anderen vonden dit niet goed. Dan begon ook de jury te schelden op de deelnemers hoe kinderachtig ze wel niet waren,...

U merkt, het was een ontspannende televisie-avond.

van hemel naar hel

Die nacht droomde ze dat Tom uit het raam viel.
Waarom heet ik vandaag Gilles en niet meer Tom???

Donderdag was nog zo zalig, en nu, gedaan ermee.
Bedankt persoon in kwestie!

'En met de kracht van een enkel woord, begon hij zijn leven opnieuw...'
Maar waar is die vrijheid? Als je denkt dat die hier in India te vinden is, dan heb je het mis. Ik had het mis.

Sitar

Vandaag mijn eerste sitarles gehad.
Leraar zei dat ik snel vooruit ging. Vooralsnog is het veel van tzelfde gelijk gitaar...
Morgen naar mijn unief om alles in orde te krijgen qua cursussen en lesrooster en zo.

Vanmiddag broer naar de luchthaven gebracht, hij vertrok terug naar Londen om te studeren/werken. Kheb hem de eerbare opdracht meegegeven om kanker op te lossen, hopelijk luistert hij...

Voor de rest bedlegerige dag vandaag..

Gilles

Bewogen dag

Vandaag heb ik mijn eerste bijna-dood-ervaring gehad.
Nee, ik zag mijn leven niet voor mijn ogen flitsen.
Nee, ik was niet bang.
Nee, ik heb geen zin om er veel over uit te wijden. (of is het weiden??? :P)

Mijn gastmoeder zegt dat ik herboren ben.
Misschien is er toch wel een God.

ja amai

Ge zou bijna denken dat dat niveau hier echt laag ligt qua televisiemaken nadat je zo een week naar al die slechte saaie series kijkt.
Maar soit, ik werd geinviteerd om naar de film te gaan kijken, en vriendelijk als ik ben kon ik dat aanbod toch niet weigeren???

In de auto, miserie gehad om er te geraken, maar goed, na veel vijven en zessen en gebroken zevens er uiteindelijk gearriveerd. Net op tijd om ticketje te kopen, ons naar de zaal te haasten en onderuit te zakken in de (trouwens heerlijke) cinemazetels van het nagelnieuwe cinemacomplex, met als naam, u raadt het nooit (altijd prijs, altijd gewonnen), Cinemax.

De film begon, gelukkig had ik iemand naast mij die wat kon vertellen wat gebeurde want ik snap niet echt hindi taal en zo. Geen zin om heel het verhaal uit de doeken te doen, maar twas behoorlijk. De eerste keer sinds Titanic wellicht dak zolang naar een film heb gekeken, maar kom. Uiteindelijk waren ze dus een koppeltje en alles was goed.

Weetjestijd!!
Wist je dat..................
- je hier niet vraagt: welke groep zingt dat liedje?
- maar wel: uit welke film komt dit liedje?
- ze hier echt geen alcool drinken, ook niet op restaurant?
- men zich dan te goed doet aan liters water?
- als je dat kraantjeswater drinkt, het smaakt naar riool?
- men hier boeren laat a volonte?
- men de bedienden (lees: slaven) minderwaardig vind?
- men hen wel leuk kan vinden, maar dat ze daarom nog niet bij jou aan tafel kunnen zitten?
- als je dit wil ontvluchten niet kunt, aangezien je geen geld hebt om te studeren?
- dat de enige andere optie saddhu worden is?
- al de andere mensen van afs al naar school aant gaan zijn?
- ik de enige ben die vakantie heeft?
- ik vrijdag mijn eerste sitarles krijg?
- ik al sinds ik hier gearriveerd ben geen enkele sigaret gerookt heb?
- ik er zelfs geen zin in heb?


Jay shri Krishna
Jay Swaminarayan
Jay Gilles

Rock!!

Vandaag zag ik een olifant. In het midden van de weg, beschilderd en al, bestuurd door twee snotters van ik schat een jaar of 10. Man, dat is echt een raar zicht. Waggel waggel. Wiggle wiggle.
Vanavond naar een concert geweest. We waren uitgenodigd door de bassist, die een vriend van de familie is. Nirali, mij gastzuster, kon niet mee wegens immens ziek. Een infectie of zo.
We waren daar aangekomen in die grote zaal, enkele minuten te laat. Der was zelfs een PA aanwezig en die lieten nog zeker een half uur op zich wachten, en al da volk daar mega enthousiast. Ik dacht: 'Amai, da zijn ier zeker lokale supersterren!'
Na een tijdje kwamen ze eindelijk op.
De eerste noten zaten niet zo snor. De drummer zat er ook een beetje naast, maar goed, dat nemen we er dan maar bij.
By the way van the peppers. Bas zat goed. Maar dan begon de zang. Een gekrijs van jewelste. Midden in het liedje vragen ze iedereen om recht te staan. En ze deden het nog ook. Na het liedje vroegen ze iedereen om naar voor te gaan. En ze deden het nog ook.
Al de klassiekertjes passeerden de revue. The Ramones met Blitkrieg Bop, Pearl Jam, Blink 182, Sum 41,... Ik miste wel nog ne Nirvana met Smells like Teen Spirit, dan ging het feest helemaal compleet zijn.
Hun setje duurde zelfs heel lang. De Indiers leken het zelf te smaken. Ik dacht persoonlijk dat hun houdbaarheidsdatum na een half uurtje a drie kwartier reeds verstreken ging zijn. Ik had het bij het misse eind.
Bij het derde nummer, Blink 182, zongen ze: 'Carry me home' (met daarna een verschrikkelijke Nananaanananaaaananananaaanannaaaaaaaaaaaaaaaaaaa) en ik kreeg echt zin om ze home te carrie'en. Maar toen dacht ik aan de hopen dolgedraaide Indianen die me vast en zeker zouden tegenhouden en vierendelen (normaal gezien kielhalen, maar wegens gebrek aan water...). Het volgende plan was om de PA uit te schakelen, of toch tenminste de zang, maar die werd bewaakt door een drietal ongure figuren. Toen kreeg ik de geniale inval om de tent in de fik te steken, maar bij gebrek aan bricquet ging ook dat plan helaas niet door.
Tenslotte zijn Rohan en ik gewoon naar buiten gevlucht, voor dat Wonderwall van Oasis ging beginnen (kon alleen maar slecht aflopen), en zijn in een Riksha gesprongen.

o ja

Nog vergeten te zeggen.
Vandaag stond ik wat uitgebreider int gazet.
Met wel een hele pagina.
Het ene artikel van gisteren werd al ingescand, maar is in jpeg en blogger aanvaard enkel jpg, dus dat moet nog 'geconvertet' worden. Het ander zal nog ingescand worden, en dan zal ik beide hier online zwieren.

Swammi Gilles

het verkeer

daar kan ik echt uuuuuuuren over schrijven.
Ik ben hier nu twee dagen in Ahmedabad (lees Amdbad) en het is een wonder dat ik nog de eer niet gehad heb om getuige te zijn van een gigantische kettingbotsingen.
Kan het eigenlijk niet omschrijven want het is gewoon ongelooflijk.
Verkeersregels zijn echt onbestaande, echt.
Verkeerslichten (net als vuilbakken en voetpaden) zijn afwezig.
Op drukke kruispunten staat misschien een politieman.
Maar dat gebeurt echt zelden.
Zoals eerder gezegd, er staan wel lijnen om rijvakken aan te duiden, maar deze worden helemaal niet gebruikt...
Iedereen rijdt overal waar hij maar wil.
Vandaag passeerde ik aan een plaats waar er wegeniswerken waren.
Dat stond helemaal niet aangeduid. In het midden van de weg een put met mensen in. Ja, dat moet je ruiken!!
Links een kameel, rechts een geit of 3, daar een koe,...


Vandaag gaan shoppen met Rohan, mijn gastbroer. Hij studeert aan de universiteit van Leicester waar hij gaat doktoreren nu. Volgende week vertrekt hij weer.
Kheb het aangedurfd om een merktshirt te kopen. 4 Euro. Alstublieft.
kreeg der zelf nog een zakje bij ook.
En gisteren waren we in zo een Reebok winkel, want ik wou deftige slippers kopen. Ze waren al goedkoop, en ik kwam aan de kassa, bleek dat er op de hele winkel dan nog eens minimum 40 procent korting was ook.
In die winkel vandaag, daar kocht Rohan dan ook nog een tshirt van hetzelfde merk. Omdat we twee artikels kochten van een identiek merk, kregen we ook nog eens 30% korting. Omdat hij van een ander merk voor 2000 roepies (30eur) aan kledij kocht, kreeg hij daar nog eens een tshirt bovenop.
Alles is hier al spotgoedkoop en dan krijg je er nog eens iets bij of een gigantische korting.
Elektronische dingen zijn wel nog redelijk duur, maar toch goedkoper.
Een Ipod van 80gb bvb kost hier omgerekend 205 euro.


Hoop dat jullie wat bijgeleerd hebben, heb nu eindelijk eens de tijd gehad om een deftige post te zetten, (tis hier nogal hectisch) khoop dat er nog wat zullen volgen.
Wees niet bang om een reactie na te laten, das altijd leuk om iets te lezen.
Een mailtje sturen kan natuurlijk ook.


Jaysri Krsna

Gilles

een goede dag aan iedereen
gisteren had ik niet zoveel tijd om te typen
en nu ook niet
en ik typ niet zo graag hier want ik heb wat problemen met de internet connectie van de laptop en dus moet ik hier op een laptop wat typen met qwerty...
nu heb ik ook niet zoveel tijd want straks op restaurant en we vertrekken binnen een halfuurtje..
mijn bevindingen en zo komen jullie dan later wel eens te weten..
groenten
schwammie gilles


later volgt nog een artikeltje..

Eindelijk

aangekomen;
zie hier het relaas van mijn voorbije dagen...
3/07/2008
Zaventem - London Heathrow 1uLondon Heathrow - Delhi 8u
Afscheid, vliegtuig, 5u rondtsjoolen op heathrow,...niet veel te beleven eigenlijk.Beetje gebabbeld met Eugenie, gegeten, gedronken,...Op vliegtuig naar Delhi zat naast Eugenie en ik een meisje en wij dachten dat het een Indische was.Bleek dat het een française is van Bretagne die hier ook naar India kwam met AFS (Pune).Al enkele keren in de bres moeten springen als vertaler want ze kan geen Engels (toch amper).
4/07/2008
Aangekomen in Delhi, heel lang moeten wachten bij de douane, maar zonder problemen erdoor geraakt.Dan opgewacht door mensen van AFS (Abhinav en een meisje). Meteen lastiggevallen door een man die mij voor 150 roepies (€2,5) de hele stad ging laten zien.Dan nog moeten wachten op een Duitser, Jakob, die met een latere vlucht uit München kwam.Daarna de rit naar het "hotel". Eigenlijk is het gewoon een legerbasis.Allemaal soldaten van de VN en zo die hier rondlopen. Wel veilig natuurlijk.Wat wel opviel op de weg was de nutteloosheid van de rijvakmarkering. Niemand schijnt daar op te letten.Daarna nog ontbijtje gehad. Gaan slapen en overslapen. Nog net op tijd voor het eten.Beetje bang daarvoor maar vrees bleek onterecht.Lekkere rijst (voor het eerst sinds de Filipijnen nog eens zo'n rijst kunnen eten met lekkere sojasaus).Wel was één iets heel pikant, maar dat was te verwachten.
Abhinav wist mij drie interessante dingen te vertellen:- In Ahmadabad they don't eat that spicy food.- Your mother is very sweet and is a very good cooker.- In Ahmadabad it is ten months hot, and ten months VERY hot. (--> kleine kanttekening: voor mij is het hier nu om te stikken, terwijl zij dit een frisse dag vinden...)
De kamer is bijna een appartement met ruime living, eettafel, zithoek, keukentje met frigo en microgolf.3 slaapkamers met twee badkamers. Slaap op de kamer met 4 Duitsers, kan misschien nog wat Duits leren...Ja genau!!!
5/07/2008
Nog twee mensen bijgekomen op onze kamer, één waal: Sébastien (hyperkineet selon moi), en een Italiaan: Francesco.Verder ook nog een Waalse (Céline) en een heel leger Italiaanse meisjes.Had beter Italiaanse les gevolgd dit jaar :DVanochtend saaie dingen gedaan. Al de regeltjes die we al drie keer gehoord hadden...Vanmiddag dan gegeten (Chinees naar tschijnt), en twas lekker.In de namiddag dan weer wat dingen gedaan, maar niets speciaals eigenlijk.Wat dingen rond verwachtingen en ontgoochelingen en zo.Voor het eerst wat regen, maar niets ergs. Regen is hier gewoon één miezerig druppeltje om de tien seconden.Je voelt het zelfs amper door de hoge vochtigheidsgraad.Vandaag wel minder warm dan gisteren.Ook nog te horen gekregen dat we normaal gezien op het eind van het jaar op reis kunnen naar de Taj Mahal.Een geschenkje van AFS, er is wel één voorwaarde aan verbonden.We moeten het hele jaar braaf zijn. Als ik dus terugkom en de Taj Mahal niet gezien heb, weten jullie waarom. :DOm 19u is het hier al praktisch donker.Wel nog altijd geen zon gezien, steeds bewolkt, wat wel jammer is.Ook jammer dat ik nu al twee dagen in India ben, maar er nog niets van gezien heb.Wat ik wel gezien heb, op één van de zeldzame momenten dat ik buitenliep (kon lopen), was een vogel met immens veren.Paradijsvogel of zo. Heel rare vogels ook. En roeste vliegen, iets raars.
Slaapwel Kitty!
6/07/2008
Niet zo veel te melden vandaag.Gewoon wat babbelen met mensen. Overslapen, het plan was om om 7u20 op te staan om te douchen en te scheren, maar heb dat laatste moeten laten vallen.Weeral heel de dag in die ene ruimte moeten zitten en luisteren naar de allesbehalve interessante uitleg.Regeltjes, regeltjes en nog eens regeltjes. Wel ook nog een presentatie gehad over India en de verschillende steden. Soms dus ook nog eens wat nuttige info.'s Middags wel heel lekker eten gekregen.Natuurlijk rijst en Paneer, maar, u raadt het nooit...
Pasta
&
FRIETJES!!!Ja dat was wel lekker.Er was zelfs ketchup...Naar het schijnt kost een pizza in de Pizzahut hier 500 roepies..Dat is ongeveer 7,5€, een klein fortuin eigenlijk voor die mensen hier...
7/07/2008
Slecht opgestaan vanochtend.Vanochtend eerst terug redelijk saai, regelig saai, als u begrijpt wat ik bedoel...Daarna, rond 10u wat leuker. Iedereen moest zijn land zo wat voorstellen, en het was nog gezellig.We zaten nu ook in een andere ruimte waar het wat kleiner en gezelliger was...In de namiddag was het nog heel wat leuker.Nu mochten we bij de verantwoordelijke van onze stad gaan die dan wat vertelde.Ze is heel goed bevriend met mijn familie.Ook zij wist mij te vertellen dat mijn moeder heel goed kan koken, dus het zal wel waar zijn zeker?Verder wist zij ook dat ik een groot huis heb en dat de deuren openstaan voor iedereen, which is nice.Daarnaast blijkt nu dat mijn vader geen vegetarier is, dus ik zal wel degelijk vlees kunnen eten :D.Rond 17 u is het dan wel beginnen gieten. Maar dat hebben we dan ook gehad.Naar't schijnt duurt het regenseizoen tot in september, kzal dus nog veel regen zien...We schrijven een kwartier later, 17u15:Elektriciteit valt uit. (voor 5 minuten, maar toch...)Morgen om 12u mijn vlucht.Ben benieuwd...

Eerste post

Nu is het nog 10 dagen voor ik vertrek, dus is het hier vooralsnog een beetje leeg.
Ik zal proberen om hier geregeld een update te doen zodat jullie op de hoogte gehouden worden van mijn stoten.
De eerste drie zijn al bekend:
1) 10,5 maanden niet roken
2) 10,5 maanden niet drinken
3) 10,5 maanden geen vlees eten

Ik wordt zowaar zotter dan Simon (donebysimon.be om wat reclame te maken).