Aangepast?? Aangepast!!

Niet volledig natuurlijk, maar kbegin mijn draai te vinden...

Mijn vakantie is nu wel voorbij, morgenochtend terug naar de realiteit en op de (slechte, versleten) schoolbanken gaan zitten. Weliswaar maar voor twee uur, en wat is twee uur in een mensenleven. En wat is twee uur in de ongeveer 1140 uur dat ik hier al ben? Het is ondertussen al 47 dagen, het gaat rap..

De voorbije weken zijn er natuurlijk veel dingen gebeurd, maar alles wordt een beetje gewoon, daarom vond ik het niet direct de moeite om ze hier op te smijten. Ik heb mijn eerste poodja gehad enkele weken geleden, op 8 augustus was er een inzegening van het huis van de buren. Een prachtig huis, tstaat gegarandeerd in mijn top 3 ooit!

Ondertussen ook al vele films gezien. De voorbije 5 dagen 3. Singh is Kinng, The Mummy 3, Bachna ae Haseeno.

Het moment waarop ik beseft hoe goed ik al aangepast was, kwam gisteren.

Ik stond op, nam een douche en ging nog half slapend naar beneden. Mijn moeder wist mij te vertellen dat er twee Duitsers 's middags gingen komen.

Zij waren die nacht aangekomen in Mumbai, en waren die nacht gaan overnachten in het huis van Murali, waar Eugenie, het Belgisch meisje, tot voor kort bleef. Zij kwamen voor vrijwilligerswerk en hun plaatsen waren nog niet vrij of zo. Ze zouden dus één nacht blijven slapen. Het was schitterend om hun verwondering te zien. Dan pas merkte ik hoeveel ik al gewoon geworden ben.

Omdat ik nog wist hoe stom ik het niet vond dat ik de eerste 6 dagen opgesloten zat in Delhi en geen zak van India gezien had, besloot ik dan maar een toertje met hen te wandelen. En in plaats van al die idiote AFS-regeltjes, heb ik hen wat nuttige dingen bijgeleerd.

Ik, Sebastien en Kan (de twee Duitsers)

Vorige week examens, man dat is hier grappig.

Overal stressende mensen, nog duizend keer erger dan in België (ik typte bijna dan hier bij ons), een wasem van Red-Bull in mijn nek in de examenzaal,...

Dan komt de leraar rond om de bladen waar je op moet schrijven uit te delen. Ondertussen kijken ze streng in het rond als een valk op zoek naar een prooi, om toch nergens spiekmateriaal te zien.

Dan, nadat je heel zenuwachtig gemaakt, aan het examen wilt beginnen, beginnen ze nog eens te zagen dat het stil moet zijn, voordat ze de examens willen beginnen uitdelen.

Uiteindelijk wordt er ééntje naar u toegeschoven, je bekijkt het, en krijgt de slappe lach.

Vraag 1: op dertig punten:

kies --> deze of deze

Vraag 2: op twintig punten:

kies --> deze of deze of deze.

Als je dan nog weet dat je amper 17/50 (34%) moet halen om erdoor te zijn, wordt het pas helemààl lachwekkend.

Het was voldoende om maar de helft van de cursus te leren, hier kun je dus echt wel gokken om een stukje over te laten :).

Voor Frans en Engels waren de examens natuurlijk wel een beetje aangepast. Voor Frans moesten we 25 pagina's lezen uit Gavroche, van Victor Hugo, maar natuurlijk een simpele versie. Daarvan moesten we eerst twee stukjes vertalen, op elk 15 punten. Daarna kwamen er 5 mogelijke inhoudsvragen, en daar mocht je er twee uitkiezen, op een totaal van 20 punten.

Voor Engels kwamen er eerst 6 (poepsimpele) inhoudsvragen over een boek waarvan we vier hoofdstukken moesten lezen, daaruit moesten we er 4 kiezen, dat alles op 20 punten. Daarna moesten we voor 15 punten een alinea'tje Engels neerpennen, we mochten nog kiezen over wat ook. Eten of nog iets anders (vergeten, sorry). Daarna kwamen er 6 zinnen, waarvan we het werkwoord moesten in vullen. Elk één puntje, dus 2% waard. Daarna kwamen er nog enkele zinnetjes, genre: I want to hang a picture ___ the wall ___ the hall. Als je een correct voorzetsel kon invullen, kreeg je dus één punt.

Gilles klaar na 20 minuten. Overal starende, vragende blikken ("Wat, die geeft op ofwa?" "O jo, ie weet zeker tantwoord ni!" "Waah, die gaat zeker zijn 17 ni halen!").

O ja:

hier nog een linkje, Banksy zou ontdekt zijn. De mythe ontkracht?

Wie weet... Wel jammer...

http://www.dailymail.co.uk/femail/article-1034538/Graffiti-artist-Banksy-unmasked---public-schoolboy-middle-class-suburbia.html

Slaapwel

Gilles