1 september

Geen school voor mij...
Innige deelneming voor diegene die wel moesten terugkeren vandaag, diegene die binnekort moeten gaan, en diegene die nog bezig zijn met hun schade van vorig jaar in te halen.
Vandaag heb ik een cricket bat gekocht 8-) Niet dat ik er iets van kan, maar 't is natuurlijk altijd grappig.
Kvoel mij wel een echte Indiër nu: kort haar, speelt cricket in de vrije tijd, speelt sitar.
Van sitar gesproken, vandaag in de les, mijn leraar was ni normaal. Die had zwaar aan den drank gezeten. Die begon daar te lallen, en al die kindjes daar aant lachen, maar die hadden da natuurlijk niet door. Die dachten waarschijnlijk dat hun leraar gewoon in een grappige bui was. Maar ik, met mijn zeescoutservaring, wist wel beter. Ik kwam toe, en hij zag maar bleekskes, zijn oogskes stonden ook maar raar. Dan begon hij zich ook te verontschuldigen omdat hij geen tijd gehad had om een nieuwe rag (klassiek stuk indische muziek) op te schrijven. Toen ik weg ging, vroeg ik ofdat ik mijn boekje bij hem moest laten, zodat hij het nu kon doen. Hij stond in zijn deurgatje, met één hand tegen de deurpost leunend, met zijn andere het zweet van zijn voorhoofd vegend, terwijl hij van voor naar achteren wankelde. Dan lalde hij: "Wednesday, no time now, i must sleep."
Dus ja, ik dan naar beneden hobbelen. Drie keer raden wat er in de gang stond beneden, nee nee, geen paard... Een koe met lange hoorns. Daar dan ook nog 10 minuten mogen wachten totdat dat beest eindelijk besliste uit de weg te gaan.
Gisteren ging ik een koffietje gaan drinken (geen bier, aja) met mijn zus. Plots mega veel lawaai, kwamter daar een bende van achter de hoek, met trompetten en drums en zo, een hele fanfare. Plots begonnen er een paar te dansen, daarna ging het ritme sneller en gingen ze nog sneller dansen.
5 minuten daarna deden de drums een ander liedje, en dan gingen ze eerst allemaal gehurkt gaan zitten, tot plots een signaal, waarop ze allemaal rechtsprongen met hun handen in de lucht. Ze waren als het ware hun duivels aan het uitdrijven. En dat in het midden van de straat.
En ik die dacht dat ik al rare dingen gezien had.
Die malle Indiërs, ze blijven mij verbazen...