Blijkbaar zijn er mensen die wachten op een nieuwe post, maar dat kom ik maar via omwegen te weten, en het schiet me ook niet altijd te binnen dat ik beter nog iets laat weten.
Maar ik kan jullie verzekeren dat ik niet de enigste ben die amper nog iets op zijn blog schrijft. Blijkbaar is iedereen die een tijdje in het buitenland zit hetzelfde lot toegeschoren.
Maar goed.
Sinds het laatste bericht ivm unief, niets meer gehoord van leerkrachten of onderdirecteurs, dus het zou wel in orde moeten zijn. Examens bijna gedaan, dus het einde van mijn schooljaar komt ook al in zicht. Normaalgezien ergens midden Maart, maar het kan ook zijn dat het er al eerder op zit voor mij. Dan waarschijnlijk eens een 'klapke' gaan doen met de organisatie ivm do's en don't-s, want ze kennen precies hun eigen regels niet. Gelukkig ben ik mijn welbespraaktheid in discussies nog niet verloren en zal ik wel ergens zotte argumenten kunnen bovenhalen en kan ik eindelijk beginnen aan waarvoor ik naar hier gekomen ben. Ik ben hier nu al lang genoeg in Ahmedabad, en heb het een beetje gezien. Op het programma staan Kerala, Goa, Pushkar, Varanasi en Nepal. Maar dan nog zoveel meer plaatsen, maar goed. Niet te veel beginnen dromen, want het is ook goed mogelijk dat er niks van in huis komt. Maar het is echt wat beu nu. Het is als een langgerekt voorspel dat ik meer dan beu ben en nu eindelijk aan de daad wil beginnen (ummm, knipt deze deruit als je afprint en aan oma en opa bezorgt é papa)...
Maar nu dus, examens! Voorlopig gingen ze redelijk goed, behalve eentje van psychologie dat een waar debacle was. Moest het voor iets meetellen, het was mijn Waterloo geweeest. Gelukkig telt het voor niks mee. Zoveel druk is er dus niet.
Ondertussen dus al gewend aan het leven, klimaat, mensen,... De winter zit er ook al bijna op hier (het absolute minimum dat in A'bad opgemeten werd was 11,4°C, 's nachts), het wordt weeral wat warmer en de zon schijnt ook nog wat langer. Vandaag had ik wel het gevoel dat het een van de koudste dagen tot nu toe was. Maar wat is koud. Vanochtend had ik een trui aan om met de scooter naar school te gaan (achterop é). Maar tegen 10u mag die weeral af. Nu vanmiddag vond ik het dus frisser dan anders, maar toch was het het perfecte belgische zomerweer. Festival-/Terrasjesweer. Mja, er zijn sommige dingen waar ik toch wel naar uitkijk voor als ik terug ben, maar andere dingen die ik ook wel ga missen.
Zo is er mijn dagelijkse chai (typische indische thee, melk met water (niet andersom), de thee zelf en héél veel suiker) om 4u, mijn tepla als ontbijt, mijn dal (soort pikante soep met veel proteïnen) bij het middageten met achteraf mijn rijst, mijn occasionele vada paw (soort vegetarische hamburger, maar mega vettig dan),... Te veel om op te noemen.
Maar in België verlang ik toch wel naar het terugzien van mijn vriendjes, een pintje te drinken, maar vooral naar Nederlands praten. Nu is er wel het occasionele via het internettelefoontje, maar ik ben meer fan van het echte werk. En dat brengt het onderwerp dan bij taal. Hindi & Gujarati ben ik nog niet zo goed machtig. In vergelijking met sommige andere buitenlanders dan weer wel, maar zou toch graag nog veel beter kunnen. Ik heb een basis, maar het is zeker niet genoeg. Het zijn wel heel moeilijke talen. Ik ben dan wel heel goed in Hinglish, dat is het verbasterde Engels met al de Hindi invloeden. Er zit een hele andere grammatica achter en sommige woorden zijn anders (bv. that wordt ke), en natuurlijk het accent :).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten