Het weekendje in Delhi was immens leuk.
Niet mee naar het trouwfeest geweest waarvoor ik oorspronkelijk naar delhi gekomen was. In plaats daarvan bij iemand van AFS gebleven die ik had leren kennen in Juli op het oriëntatieweekend. Die heeft mij dan de hele stad getoond, en twas dik de moeite. We kwamen ook goed overeen, dus dat was echt leuk.
En dan kijk je naar een film met
vrienden die toevallig zich in Delhi afspeelt en kan je van alles zeggen wat het is en zo :)
Sindsdien niet zoveel nuttige dingen gedaan. Reisjes beginnen plannen, maar AFS werkt zo tràààààggggg.. Nu al meer dan 8 dagen aan het wachten op toestemming. Hopelijk is het morgen eindelijk zover, kan ik eindelijk mijn treintickets bestellen. Naar het schijnt pakken veel indiers nu congé, dus zou het wel nog eens moeilijk kunnen worden om tickets te krijgen. Maar ik ben alleen, dus er is nog hoop denk ik.
Het plan is om enkele dagen naar
Hampi te gaan.
Daarna nog enkele dagen gaan uitblazen op het strand onder de palmbomen met een verse kokosnoot in mijn poten en twee Indische deernes die zich neervlijen aan mijn voeten en mij een heerlijke been- en voetmassage geven voor de democratische prijs van 30 rupees (<€0,50).
Daarna zou ik nog de laatste twee weken van April naar het Noorden willen trekken. Eerst met de trein tot in Delhi, vandaar het vliegtuig op naar Kathmandu, daar de omgeving wat bekijken voor enkele dagen en dan zuidwaarts met de bus, richting Varanasi. Daar een dag of 3 rondtsjoolen en dan terug naar A'bad met de trein. En tegen dan zit het er hier al op.
Gisteren en eergisteren was het Holi (gisteren eigenlijk Dhuleti en eergisteren Holika).
Dat festival is er om de verandering van seizoen te vieren. En ik moet zeggen, mijn favoriete festival met voorsprong. Uitgenodigd door een vriendin van op unief om bij haar Dhuleti te gaan vieren. 't Was in zo een mega decadente wijk (te vgln met die van Bobby id filipijnen). Daar op zo een gemeenschappelijk grasveld was er een soort podium met daarboven een soort waterleidingen vanwaaruit er water kwam. Daaronder stond iedereen (jong en oud, rijk en arm(dan onuitgenodigd denk ik)) dan te dansen op vuile trance-remixen van de laatste bollywoodhits. Ondertussen iedereen met kleuren smijten naar elkaar, terug dansen, iemand in de modder smijten,... Twas de max.
Daarna heeft het wel een hele tijd geduurd tegen dat alle kleuren van mij waren. Mijn kleren zijn goed voor de vuilnisbelt (al ga ik die tshirt toch wel houden als aandenken). Ik heb zeker een uur onder de douche gestaan, heb drie maal mijn haar mogen wassen en meer dan een hele verse brok zeep opgebruikt. Nu slaat mijn voet nog altijd blauw uit.
Vanavond nog iets nuttigs gedaan. Gaan afwassen in een restaurant. Wel geen gewoon restaurant. Iedereen die er gaat helpen koken, opdienen,
afwassen,... doet het puur vrijwillig. De winst gaat volledig naar het goede doel. Kmoest wel afwassen met zo nen achterlijken Indier die zichzelf mega trots en intellectueel voelde. Het enige waar hij over kon praten was cristiano ronaldo, quentin tarantino, australische filmacteurs en een quote van Bill Clinton.
Wist je trouwens wat Bill Clinton ooit zei?
"Lach nooit met de nerds en de geeks en sukkels, want later zullen zij jouw baas zijn" of iets in die aard.
sukkel
