vrijdag 28 november 2008

tijdje geleden


hier, geen vuiltje aan de lucht deze ochtend, in Mumbai daarentegen...








De heerlijke menu


2 afros op een rij
Olifantentoestanden
Mijn broer:

Farmhouse
Hallo,
ik ben dus weeral een tweetal weken terug hier thuis.
Ben nog bezig met heel mijn reisverslag aan het uittypen, maar tis een hele hoop, maar tzal er wel van komen.
Ondertussen weer al wat dingen gebeurd..
Meteen na terugkomst was er een oriëntatie-weekend omdat we ongeveer halfweg waren. Het zou doorgaan in een 'farmhouse', maar bleek dat een 'farmhouse' hier een dikke villa is met een zwembad in de tuin. Tviel wel mee, nog leuk om sommige mensen wat beter te leren kennen, korte nacht dan wel.
Dan bleven er twee mensen die in Baroda verblijven nog een dag of twee hangen in Ahmedabad. Die hebben we dan op sleeptouw genomen, en dan ook nog wel een leuke tijd gehad. Toerist in eigen stad is ook wel een keer leuk. Onder meer naar de zoo geweest en naar een tempel met olifanten. Blijkt dat je hier op olifanten kan rijden, wist ik dus niet. Minder leuk was, dat na een tijdje in de zoo, wij de dieren waren. Het blijft echt moeilijk om te wennen aan de starende Indische blikken. Als je alleen bent, of met enkele Indiërs is het geen probleem, maar vanaf je met meer dan drie bent, wordt het ècht problematisch. Het is echt vreemd hoe ze zich niet schamen over dingen die wij vies zouden vinden en vice versa. Zo is doodnormaal om luidop te boeren tijdens het eten, praten met eten in uw mond,... Maar dan is het wel not done om uw neus te snuiten. Wel grappig, nu wordt het kouder (25°C) en zit er een heel deel Indiers met een snotvalling, en kunnen ze niets anders doen dan een opgevouwen zakdoek onder hun neus te houden en alles druppel voor druppel op te vangen.
Nu, ik betrapte me er vandaag op dat ik die tick van te gapen als ik iets interessants zie al overgenomen heb, en me er niet voor schaamde. Ik pas me dus wel wat aan, maar ik ga het wel niet laten om mijn neus te snuiten... Nee bedankt.
Dus, de zoo. Voor het eerst in mijn leven Sambars gezien. Had er eigenlijk totaal niet meer aan gedacht dat ze dat in India hadden, dus het was wel leuk. Nu zou ik ze wel eens in het wild willen zien. Dan ook nog zwaar underground geweest. Ik heb zowaar buffel gegeten. En dat is hier wel zot aangezien alle koe-dingen hier volstrekt verboden zijn. Ergens in het begin van een slum, is er een 'restaurant' waar je dat kunt krijgen. Eerst moet je de slum binnenwandelen, dan door een gordijn, kom je in de keuken terecht, en dan terug door een gordijn en dan zijn er daar enkele banken waar je kan naast gaan zitten om te eten. Bestellingen roep je gewoon naar de keuken. Ik moet zeggen, dat Tibetaans voedsel is heerlijk. Het is dus eigendom van een Tibetaan, en op de muur zijn er zo allemaal tekeningen aangebracht ivm de revolutie. Er zitten wel nog leuke dingen tussen.
Dan vorige zaterdag was het de verjaardag van Sebastian de duitser (fotootje staat ergens op een volgende pagina zeker in een oud bericht). Dan terug naar de Tibetaan geweest. Daar hoorden we van iemand dat er een rockconcert was, waarop iemand meteen enthousiast reageerde. Helaas was het van die schreeuwerige deathmetal en scream en hardcore toestanden die ècht op niks trokken. Enkele bands kwamen zelf van Mumbai speciaal voor die show (afstand Mumbai-A'bad = Kortrijk-Parijs). Gelukkig veel te laat toegekomen tijdens het laatste nummer van de voorlaatste band. Oren zijn dus gespaard gebleven.

Gisteren dus weer terroristische aanval. Precies vier maand na de aanvallen hier. Nu wel wat voorzichtig zijn hier, want volgens de media zijn wij het volgende doelwit. Nuja, zo ver zal het wel niet komen denk ik. De mensen zijn wel bang. En ondertussen zijn ze het weer allemaal op Pakistan aan het steken. Zucht.

Oja, ik heb trouwens gemerkt dat ik het heel leuk vind om onverwacht dingen te ontvangen. Bedankt scouts en Anne :)


Met vriendelijke groet,
Gilles
9/A Bharti Society,
Near Nagri Hospital,
Ellisbridge,
380006 Ahmedabad,
Gujarat,
India


2 opmerkingen:

Simon Vanherweghe zei

Hah, ik dacht wel dat het een leuke verrassing zou zijn :-)

Goed dat je er bij gezet hebt hoe ver die aanslagen van jouw deur zijn. Als de media het heeft over "Belgen in India" spitsen we ons oortjes toch altijd nét iets meer.

Unknown zei

Gilles,

Ik ben altijd benieuwd naar je verhalen en commentaren...en als het dan eventjes stil wordt, dan zit ik op mijn honger!

Goed dat je eens beschrijft waar je woont, want als wij HIER horen van aanslagen in Indië, dan weten we heus niet of we ons zorgen moeten maken!
Is je familie daar "politiek" mee bezig, steunen ze de verklaring dat Pakistan achter de moeilijkheden zit of hebben de Indische burgers geen vrijheid van mening en woord?

Hier in Vlaanderen rushen we weer naar het eindejaar toe en eigenlijk wil ik wel eens weten of ze in Indië ook last hebben van de voorbijrazende tijd?
Ervaar je dat je meer tijd hebt aldaar en hoe zou dat dan komen...toch niet enkel omdat je daar als toerist verblijft of misschien omdat de dagen langer zijn of omdat ze echt wel met minder dingen bezig zijn?

Vieren jullie Kerst ? Waarschijnlijk niet, want ik vermoed dat ze Hindoe zijn, of is er een "vervangend feest" gepland ? Zo te lezen is Nieuwjaar ook voorbij, dus hoogstwaarschijnlijk geen feestelijkheden meer eind december?
...zelfs geen Sint?

Maar wel al vele en mooie en interessante momenten en belevenissen meegemaakt!

Hou je goed en scherp je potlood maar voor het Himalaya-reisverhaal!

Wellicht tot nog eens.
Ann.

De groeten doen! hoor ik hier "roepen" van de M'ries.